„I am the one who knocks”, czyli od oceny półrocznej do oceny samego siebie

„I’m not in danger, Skyler. I am the danger. A guy opens his door and gets shot and you think that of me? No. I am the one who knocks.”

Walter White, Breaking Bad

W firmach produkcyjnych i nie tylko co pół roku siadamy do rozmów rozwojowych. Oceny, cele, feedback. Ale ile osób naprawdę wie, po co są na swoim stanowisku? Tylko nie co firma od nich oczekuje, tylko co sami chcą osiągnąć przyjmując takie stanowisko? Jaką rolę pełni ich obecna funkcja w ich długofalowej drodze zawodowej?

Zamiast świadomego planowania  często mamy przypadek. Ktoś awansował, bo był „najlepszym operatorem”. Ktoś został brygadzistą, bo „trzeba było kogoś wyznaczyć”. A potem… dryf. Bez celu, bez kierunku, sensu.

📘 Dariusz Użycki i pytanie, które zmienia wszystko

W swojej książce „Czy jesteś tym, który puka?” Dariusz Użycki zadaje jedno kluczowe pytanie:
Czy to Ty pukasz do drzwi swojej kariery, czy czekasz, aż ktoś zapuka do Ciebie?

To pytanie powinno paść na każdej rozmowie rozwojowej. Dlaczego? Bo w jednym zdaniu zawiera się cała filozofia odpowiedzialności za własny rozwój. Zbyt często traktujemy karierę jak coś, co się dzieje, jakby była efektem przypadku, szczęścia, decyzji przełożonych. Tymczasem to my powinniśmy być jej architektami. To my powinniśmy pukać: do nowych projektów, do trudniejszych zadań, do ludzi, którzy mogą nas czegoś nauczyć.

Czekanie aż ktoś „zauważy nasz potencjał” to strategia, która może nigdy nie zadziałać. A nawet jeśli to oddajemy stery w cudze ręce.

Jak napisał Przemysław Gerschmann w jednej z 52 notatek, cytując Alicję z Krainy Czarów:

„Jeśli nie wiesz, dokąd chcesz dojść, każda droga Cię tam zaprowadzi.”

A potem budzisz się po 10 latach i pytasz: „Jak ja się tu znalazłem?”

🧠 Walter White jako metafora świadomego lidera

Walter White nie czekał, aż życie się ułoży, bo niewiele czasu mu zostało. On przejął kontrolę i każdy może to zrobić:

• Zamiast czekać na awans – zapytaj, co musisz zrobić, by być gotowym.
• Zamiast narzekać na brak szkoleń – zaplanuj własny rozwój.
• Zamiast mówić „nie wiem, co dalej” – zbuduj mapę kariery.

To nie znaczy, że masz wszystko wiedzieć. Ale musisz chcieć wiedzieć. Musisz wiedzieć, gdzie chcesz być <ulubione pytanie rekruterskie> za 5-10 lat.

Zadaj sobie kilka prostych, ale mocnych pytań:

1. Czy obecne stanowisko przybliża mnie do mojego długoterminowego celu?
2. Czy jestem tym, który puka, czy tym, który czeka?

Jeśli nie masz odpowiedzi to nie jest powód do wstydu. To punkt startowy.

Oceny półroczne mają sens. Jeden z moich pracowników powiedział, że 2 lata temu nie wiedział, gdzie chce dojść. A teraz już wie. Coprawda jeszcze nie wie co zrobić, żeby się tam dostać, ale już wie dokąd zmierza.

🛠️ Planowanie kariery w produkcji – nie tylko dla managerów

Świadome planowanie kariery to nie luksus dla dyrektorów. To narzędzie dla każdego:

• Operator może zaplanować drogę do lidera zespołu.
• Brygadzista może wyznaczyć ścieżkę do specjalisty lub managera.
• Manager może zbudować plan dojścia do roli eksperta, dyrektora, konsultanta.

🧨 Nie jesteś w niebezpieczeństwie. Jesteś odpowiedzialny.

Walter White powiedział: „I’m not in danger. I am the danger. I am the one who knocks.”

W karierze nie chodzi o bycie niebezpiecznym. Chodzi o bycie świadomym.
Nie jesteś przypadkiem. Jesteś decyzją.
Nie jesteś ofiarą procesu. Jesteś jego liderem.
Nie czekaj, aż ktoś zapuka. Zrób pierwszy krok.

kontakt@szefprodukcji.pl

+48 661 098 407